Prawda, prawda, prawda! Nie czaję tego podziału na wegan i tru-wegan, dobrych wegan i złych... Przecież każdy, nawet najmniejszy krok, najdrobniejsza zmiana (np. decyzja "ok, nie jem mięsa w poniedziałki") jest czymś dobrym i przybliża nas do lepszego świata. Po co się kłócić o pierdoły? Pozdrawiam! :)

Bycie true weganinem jest niemożliwe, więc bardzo mnie drażniły zaczepki w sieci i wytykanie sobie nawzajem wad ( miód, skóra, kosmetyki testowane w Chinach, których w Europie nie kupisz, itp.). Niektóre osoby powinny wrzucić na luz i przestać skupiać się na idealizowaniu / przypisywaniu etykietek / praw i zasad bycia "idealnym weganinem". Jeszcze takiego niestety nie poznałam ;) Liczy się dla mnie chęć wprowadzania zmian na Ziemi i zaprzestania postrzegania zwierząt, jako masowego produktu do użytku ludzkiego. Cieszmy się i doceniajmy najdrobniejsze kroczki : )

Sama przechodziłam etap wege oszołoma, a teraz po prostu staram się robić to co najlepsze dla zwierząt. I dla samej siebie :) i wierzę głęboko, że to ma sens.

Ja się przyznaję otwarcie do tego, że jem miód i używam kosmetyków z produktami pszczelimi, ponieważ widziałam na studiach jak hoduje się pszczoły i nie wydaje mi się, by doznawały one uszczerbku na zdrowiu. Ale rozumiem, że inni, nie spożywający miodu, mogą mnie skrytykować, bo przecież pszczoły są wykorzystywane! Nie rozumiem niestety, tego co mnie spotkało ze strony kolegi, który jest wszystkożerny, czyli krytyka tego, że jem miód - ja go nie krytykowałam, że je mięso.
Co do mnie, staram się nie oceniać innych, nie być napastliwa z tym, że ktoś je mięso, a zwierzęta cierpią. Dopiero, gdy ktoś mnie spyta o weganizm,odpowiadam dlaczego, co mnie do tego skłoniło. Jestem w stanie przyjąć do świadomości, że zwierzęta są zabijane, że niektórzy MUSZĄ jeść mięso (względy zdrowotne lub po prostu brak silnej woli), ale hodowla mięsa powinna zostać ograniczona a warunki poprawione.

Zauważyłam też, że bycie weganinem u wielu osób wzbudza ciekawość w stylu "jak zostałaś? jak dajesz radę? czy nie masz niedoborów? czy niczego Ci nie brakuje?" oraz, że chętnie dają się zaciągać do wegańskich miejsc, mimo braku nalegania z mojej strony :) Możliwe, że to ja mam tak wspaniałych przyjaciół, którzy okazują mi jedynie zrozumienie, a może każdy z nas ma takiego kogoś i należy takich ludzi cenić i nie krytykować nikogo, że je mięso, używa złych kosmetyków czy ma skórzane torebki (lub taki chce). Każdy wybiera swoją drogę, można wskazać inną, ale nie należy na siłę nią ciągnąć innych :)
~Kociamberek

Hej.Ten wpis to coś dla mnie. Jestem na początku mojej drogi z wegetarianizmem,w stronę weganizmu. Obecnie spożywam suplement diety którego otoczka jest z żelatyną. Nie znalazłam weganskiego zamiennika w dobrej cenie,ale nie uważam tego za karygodne,bo gdybysmy nie jedli mięsa,nie stosowano by żelatyny tylko inny roślinny zamiennik. Ale dla niektórych pewnie już wegetarianką nie mam prawa się nazywać. Co do owadów..przyznaję,owady mnie nie wzruszają,nie jednego pacnełam łapką,bo nienawidzę pająków,komarów i much. Ale nie znecam sie nad nimi,nie mecze,nie zabijam bez potrzeby,nie jestem sadystą,po prostu nie użalam się nad śmiercią istoty która nie ma świadomości,marzen,uczuć,zdolności świadomego odczuwania bólu i za którą nikt nie będzie płakał,tęsknił.To bardzo nie weganskie podejscie,rozumiem,zabijcie mnie,nie potrafie myslec inaczej,nie wybralam sobie tego. W sumie to moglabym nawet sie wegetarianka nie nazywac,nie musze sie szufladkowac do zadnej kategori. Wystarczy mi mysl,że robię coś dobrego dla zwierzaków i dla siebie przy okazji :) Pozdrawiam Cię serdecznie,czuję dużą dozę wyrozumiałosci z twojej strony i jest to bardzo pomocne :)

Moim zdaniem ludzie właśnie za bardzo skupiają się na szczegółach, które nie mają większego znaczenia dla poprawienia ogólnej sytuacji zwierząt. Dla mnie oczywiste jest, że najważniejsze jest odrzucenie (lub maksymalne ograniczenie) mięsa, mleka i jajek (no i futer), bo to są podstawowe powody, dla których hoduje się zwierzęta. Reszta, to w większości tylko odpadki z rzeźni i jak przestanie się hodować zwierzęta dla tych głównych celów, to na resztę znajdzie się syntetyczne substytuty. A to, że czasem ktoś zje margarynę z witaminą D3, albo posmaruje się kremem z lanoliną, to naprawdę niewiele zmieni. Skupmy się po prostu na najważniejszych aspektach tej sprawy, a nie rozdrabniajmy się na pierdoły i przede wszystkim nie wypominajmy sobie nawzajem naszych niedoskonałości, bo nikt nie jest idealny, a poza tym nie o to chodzi, żeby być. Niestety wraz z poprawą naszego samopoczucia nie polepsza się automatycznie sytuacja zwierząt. To, że ktoś przyklei sobie naklejkę na plecak z napisem "true vegan" nie uratuje żadnego życia, więc może lepiej róbmy swoje i nie oglądajmy się na innych, chyba, że chcemy ich realnie zmotywować, a nie pokazać im, że jesteśmy od nich lepsi.

/akima

Jak zwykle świetny wpis. :)
Te etykietki są zbędne. Chociaż zauważyłam, że nie tylko "prawdziwi weganie" w nie uderzają, ale też mięsożercy, którzy czasem próbują nas złapać na niekonsekwencji. Raz tak miałam, że byłam pytana po kolei o wszelkie aspekty "ale te buty nie są ze skóry?, a w tym kremie na pewno nie ma miodu?, a skąd wiesz że ten kosmetyk nie jest testowany?, a czym karmisz kota?". Lawina pytań, by znaleźć choć jedną niekonsekwencję, mimo że o mojej diecie nie poinformowałam w sposób w stylu "jestem weganką i jestem od ciebie lepsza". Co do samych wegan na szczęście nie trafiam na takich nadmiernie generalizujących, no poza forami internetowymi oczywiście. ;)

Witaj planujesz może stworzyć jakąś listę ze sleeka? albo chociażby informacje o składnikach których należy unikać?

Ja jeszcze wspomnę, że dla mnie w sumie odrzucenie kosmetyków testowanych na zwierzętach jest równie ważne, co odrzucenie mięsa, a dla wszystkich ludzi chyba jest to dużo łatwiejsze. Jest masa naprawdę świetnych kosmetyków, które nawet nie muszą być wegańskie, ale niech chociaż nie będą testowane, bo to jest coś strasznego moim zdaniem. To jest chyba najmniejszy krok, bo to niewielkie wyrzeczenie, nie trzeba zmieniać swojej diety, ani nawet specjalnie przyzwyczajeń, a robi się bardzo wiele, bo jak popatrzy się na te zwierzęta z laboratoriów, to aż się płakać chce. Dla mnie to jest jeszcze gorsze, niż hodowla na mięso, czy mleko, bo te zwierzaki, oprócz tego, że też siedzą całymi dniami w klatkach i nie znają nawet dotyku trawy pod łapkami, to jeszcze co dzień torturuje się je faszerując chemikaliami. Zawsze, jak rozmawiam ze znajomymi na te tematy (bez fanatyzmu i krytykowania, oczywiście), to mówię im, żeby chociaż wybierali nietestowane na zwierzętach kosmetyki, bo to niewiele zmieni w ich życiu, a w życiu zwierząt zmieni bardzo dużo.

To wynika z niskiego poczucia własnej wartości tych osób. By usatysfakcjonować swoje ego, zamiast szukać wartości wewnętrznie, umniejszają wartość otoczenia. To pozwala im czuć się lepiej.
Obawiam się, że takim osobom tak na prawdę nie zależy na szerzeniu wartości wegańskich, ale to nie jest ich wina. Nie rozumieją, że miłość trzeba znaleźć w sobie, a nie szukać jej na zewnątrz. Bez zapewnienia sobie w wystarczającym stopniu potrzeby szacunku i uznania nie są wstanie „wspiąć się wyżej”
Co nie zmienia faktu, że takie osoby odstraszają ludzi od przejścia na weganizm bo wychodzimy na bandę snobistycznych wariatów.
„Tylko ja jestem prawdziwym weganinem: nie jem nori, brzydzę się wełnianych kocy i nie kupuję w marketach bo tam są działy z mięsem i nabiałem. Ochyda! Ludzie są tacy źli, obrzydliwi głupi. Tylko ja znam i rozumiem prawdę. Jestem lepszy od nich”

Najbardziej mnie zdumiewają ci, którzy jedzą wegańsko dla zdrowia, ale czują się dzięki temu lepsi od tych, którym chodzi o zwierzęta. Mi by było wszystko jedno, bo "zwierzętom jest obojętne, dlaczego ich nie jesz", ale gdy oszołom od robienia wszystkiego z fasoli czepia się wpisu o wegańskich chpisach czy o tym, że wszystkie energy drinki są wegańskie, bo "nie jest naprawdę wegańskie, skoro jest niezdrowe", to mnie krew zalewa, Nie dziwię się, że takich ma się ochotę odesłać z kwitkiem, kopem w rzyć, i etykietką "ty jesteś tylko na diecie roślinnej". Takich terrorystów którzy najchętniej zakazaliby wszystkiego co nie jest z jarmużu i fasoli ZWŁASZCZA jeśli jest wegańskie, i którzy najchętniej narzuciliby urzędowy obowiązek robienia wszystkiego z fasoli. Wrrr.
Nie lubię też całego tego altmedu który roi się wokół weganizmu/diety roślinnej. Prawda jest taka, że przyzwoite zbilansowanie tej diety nie jest trudniejsze niż diety wszystkożercy, i jest to dieta bezpieczna dla zdrowia. Koniec, kropka. Nie leczy raka, nie zapewnia wiecznej młodości, nie jest lekiem na wszystkie choroby świata. Nawet najlepsza, najzdrowsza i najbardziej fasolowo-jarmużowa. Nienawidzę, gdy weganie którym chodzi o zwierzęta promują altmedowe kłamstwa w nadziei że spopularyzują ideę tym, których zwierzęta nie obchodzą. Mnie kłamstwa zniechęcają, i nie chcę się przyznawać do tych, którzy kłamią. Zielone smoothies to niegłupi sposób na przemycenie do diety większej ilości warzyw. I tyle. Nie dają supermocy, to nie kreskówka o Poppey'u, do ciężkiej cholery. Myślę swoją drogą, że gdy o korzyściach zdrowotnych mówi się w nawiedzonym tonie medycyny alternatywnej, to jest to mało wiarygodne nawet dla osób trochę mniej racjonalnych niż ja. Jeśli ktoś się boi strrrasznych niedoborów, anemii itp., to ludzie głoszący weganizm jak religię nie brzmią tak przekonująco, jak ludzie powołujący się na badania naukowe, opinię WHO, itp. Na serio pragnę, żeby wszyscy przekonani że "dieta roślinna" leczy raka mieli inną etykietkę i bawili się w innej piaskownicy. Przykro mi, ale nawet świadomość że dla zwierząt to bez znaczenia itp. nie jest w stanie wykrzesać ze mnie większej tolerancji i otwartości umysłu. Ot, nie potrafię. Lubię twojego bloga, bo widać że robisz porzadny reaserch w sprawie tych kosmetyków, i jest jasnym co wynika z danych, a co jest tylko twoją opinią.

fajny, pouczający inteligentny blog :)

Sprawa miodu- wyjaśnię - miód produkuje się przemysłowo zmyślą o kasie, a nie o pszczołach. To znaczy zabiera im się wszystko i ciągle, i nie zostawia im się własnych zapasów, aby je same zjadły zimą . Karmi się je zatem cukrem złożonym, a one nie trawią tego i chorują. Mają enzymy do trawienia cukru prostego. W efekcie są słabe, tracą odporność, chorują. Produkują "gorszy" miód. A my jemy go jako tzw. eliksir zdrowia. Bzdura!
Gdyby przynajmniej w połowie mogły zjeść swój produkt , który dla siebie robią to nie byłoby aż tak dużych problemów z ich zdrowiem. Żyją bowiem krótko i ciężko zapieprzają, aby nieustannie produkować miód, który nieustannie jest im zabierany. Jeśli nie mają naturalnych kwiatów tylko łąki uprawne, z opryskiem itd., to ich zdrowie jest marniutkie. Obecna sytuacja zdrowotna z nimi jest bardzo zła.

Ładnie napisane :) Ja chcę być wege, na razie jestem na etapie zmiany przyzwyczajeń, zdarza mi się zjeść coś czego nie chcę jeść albo kupić kosmetyk bez sprawdzenia czy jest ok ale staram się za to nie obwiniać bo wierzę że te moje małe zmiany i tak są potrzebne. I nie wyrzucę skórzanych ubrań i drogich kosmetyków testowanych na zwierzętach, nie mam zamiaru więcej tego kupować ale wyrzucanie tego co mam nie zmieni nic poza zaśmiecaniem świata i marnowaniem moich pieniędzy.